Martin Visser: pensioenfondsen spelen voor Sinterklaas, maar schijn bedriegt

In dit artikel:

Martin Visser trekt de jubelverhalen over de aangekondigde pensioenverhoging bij PFZW stevig uit elkaar: de extra’s zijn volgens hem misleidend omdat ze niet uit structurele indexering komen maar uit eenmalige buffers. Volgens Visser ontstaan zulke eenmalige verhogingen doordat fondsen tijdelijk positief uitvallen en dat gebruikt wordt om verwachtingen te wekken die op de lange termijn niet gegarandeerd zijn. Hij legt uit dat factoren als de rekenrente (de verdiscontering van toekomstige pensioenverplichtingen), marktrisico’s en het gebruik van buffervoorraden bepalen of een verhoging houdbaar is of weer kan worden teruggedraaid. In de context van het nieuwe pensioenstelsel is het vooral belangrijk onderscheid te maken tussen een structurele verbetering van uitkeringen en een incidentele uitkering uit overschotten. Voor deelnemers betekent dit dat kortetermijnstijgingen hun toekomstige koopkracht niet per se veiligstellen als de economische omstandigheden keren. Visser pleit impliciet voor meer transparantie van pensioenfondsen over de oorsprong van verhogingen en de mate van zekerheid die zij kunnen bieden. Belangrijke aandachtspunten voor deelnemers zijn: nagaan of een verhoging voortkomt uit indexatiebeleid of uit eenmalige buffers, vragen naar scenarioberekeningen bij dalende markten, en letten op communicatie over risicoverdeling in het nieuwe stelsel.