Tara van Aelst: 'Soms zien ze me voor de secretaresse aan'

In dit artikel:

Als kind wilde ze bij de politie werken om mensen in nood te helpen, maar haar loopbaan nam een andere wending: na jaren in de horeca koos ze voor een kantoorbaan in Zeeland. Vlak bij huis, in Brouwershaven, kon ze bij Cannock aan de slag als backofficemedewerker; later sloeg ze zelfs een aanbod om alsnog politieagent te worden af. Inmiddels is ze doorgegroeid naar de top van creditmanagement en invordering, een vak waarin ze leert van de praktijk en zich verder ontwikkelde met gerichte opleidingen in wetgeving, incasso, leiderschap en finance.

Haar leiderschapsstijl is mensgericht: prioriteit geven aan medewerkers, terugtreden om te luisteren en begrip tonen voor ieders verhaal. Ze gelooft niet in autoritair toezicht, maar in draagvlak; mensen moeten willen werken voor hun leidinggevende. Door haar lange dienstverband kent het team haar goed, al gebeurt het dat nieuwkomers haar aanvankelijk onderschatten en haar voor secretaresse houden — tot genoegen van haarzelf.

Een ludieke ervaring illustreert haar dagelijkse realiteit: terwijl ze een klant belde over een openstaande factuur, bleek ze per ongeluk haar schoonmoeder aan de lijn te hebben. Persoonlijk doorliep ze een herstelproces dat haar leerde hulp te vragen en grenzen te stellen. Werk blijft haar passie, maar gezin staat voorop; balans vraagt een sterke partner, heldere communicatie over grenzen en bewust inbouwen van rustmomenten — volledig uitschakelen lukt nooit, maar goed slapen en op tijd zwijgen helpen om daarna weer door te gaan.

Artikel uit FD Persoonlijk.