Zo gebruikte Fed-voorzitter Powell Jackson Hole om het beleid te sturen

donderdag, 21 augustus 2025 (12:17) - IEX.nl

In dit artikel:

Federal Reserve-voorzitter Jerome Powell spreekt vrijdag voor de achtste keer op het jaarlijkse Jackson Hole-symposium in Wyoming — zijn laatste terugkeer naar die conferentie sinds zijn nominatie door Donald Trump eind 2017. Zijn bijdragen daar fungeerden de afgelopen jaren telkens als moment van beleidsreflectie en vaak als voorbode van de volgende rentebesluiten van de Fed.

2018: Powell introduceerde zijn benadering van het monetair beleid, waarbij hij verwees naar concepten als de neutrale rente en de natuurlijke werkloosheid als leidende “sterren”. Hij signaleerde een beleid van geleidelijke renteverhogingen om zowel oververhitting als te snelle verkrapping te vermijden; dat jaar volgden meerdere verhogingen.

2019: Tegen het decor van handelsonzekerheid benadrukte Powell zorgen over tragere wereldgroei, handelsbeleid en lage inflatie en gaf aan actie te zullen ondernemen om de groei te waarborgen. De Fed reageerde met verschillende renteverlagingen dat jaar, deels ingegeven door die risico’s en de latere economische schok.

2020: Door de COVID‑19-pandemie hield Powell zijn toespraak op afstand en presenteerde hij een nieuw beleidskader dat meer gewicht gaf aan inclusieve maximale werkgelegenheid en een gemiddelde inflatiedoelstelling rond 2%. Dat maakte het lastiger en trager om vroegtijdig te verharden toen inflatie later opliep.

2021: Powell zag de scherpe inflatiestijgingen toen nog grotendeels als tijdelijk en waarschuwde tegen het verstrakken van beleid op basis van omstandigheden die later tijdelijk blijken te zijn. Die inschatting kreeg later kritiek omdat zij mogelijk heeft bijgedragen aan een vertraagde rentereactie.

2022: Met inflatie hoog op de agenda veranderde de toon: Powell gaf prioriteit aan het beteugelen van prijsstabiliteit, ook als dat pijn op korte termijn betekent voor groei en werkgelegenheid. De Fed voerde dat jaar agressieve verhogingen door, waaronder stappen van 75 basispunten, waarna het beleidstelsel snel werd aangescherpt.

2023: Powell hield de deur open voor verdere verkrapping maar erkende ook voortgang bij het terugdringen van de inflatie; de rente bleef enige tijd op een hoog niveau (rond 5,25–5,50%).

2024: De risico‑balans verschoof richting het beschermen van de arbeidsmarkt; Powell concludeerde dat de inflatie op weg leek terug te keren naar 2% en gaf ruimte voor beleidsverlichting. Vanaf september 2024 zette de Fed de eerste renteverlagingen in, gevolgd door meerdere verlaagde stappen.

Kortom: Powells Jackson Hole‑toespraken fungeerden de afgelopen jaren als reflectie op het Fed‑mandaat (prijsstabiliteit en volledige werkgelegenheid) en als signalen voor beleidsrichting — van geleidelijke verstrakking, via vertraagde reacties en harde anti‑inflatie‑maatregelen, tot een omslag naar renteverlagingen toen de inflatierisico’s afnamen. De toespraken tonen hoe de Fed reageerde op wisselende externe schokken (handelsspanningen, de pandemie) en hoe nieuwe beleidskaders en vroegere inschattingen (zoals het idee van “tijdelijke” inflatie) het tempo en de aard van beleidsbeslissingen beïnvloedden.